OVER COUSCOUS & CURRY EN SUAT

Ik ben een jaar of 11, mijn ouders zijn voor het eerst een weekend weg. Mijn oudere zus zou moeten koken, maar aangezien ik haar de oren van de kop zeur gaat ze overstag. Ik gok vooral omdat zij nog geen ei kan koken. Het is een simpele maaltijd, gekookte aardappelen met groente in tomatensaus, een soort ratatouille, maar het smaakt en ik, ik ben supertrots. Het is één van mijn oudste herinneringen die ik, denk ik, nooit meer zal vergeten. Ik ken mijzelf niet anders dan glurend in pannen, tot irritaties aan toe over schouders meekijkend, smekend om me dat ene geheime recept toch eens te geven. Uiteraard met de plechtige belofte dat ik het nooit, maar dan ook nooit zal weggeven. Zo heb ik door de jaren heen aardig wat recepten bij elkaar gesprokkeld en is er inmiddels een geheel eigen kookwijze en repertoire ontstaan.

Al jaren wil ik voor mijzelf beginnen, maar waar begin je dan? Welke keuken? Hoe en waar? Veel te veel vragen en nog veel meer twijfels. Geboren in Turkije en veel familie in het Midden-Oosten, is dit de keuken die er (letterlijk) met de lepel is ingegoten. Een meer voor de hand liggende keus was er uiteindelijk niet voor mij. Met mijn moeder als culinair voorbeeld, kritisch en perfectionistisch, heb ik de aller-lekkerste, meest authentieke recepten weten te bemachtigen. 
Mijn liefde voor de vurige, kruidige Indiase keuken is ontstaan toen ik er voor mijn werk ging wonen. Ook daar kon ik het niet laten, bij vrienden thuis of in restaurants, met een schrijfblokje in de aanslag keek ik ook over hun schouders mee. Originele Indiase recepten, wie laat ze aan z’n neus voorbij gaan? Ik zeker niet! 

Toen kwam misschien wel één van de lastigste keuzes, want hoe kies je tussen twee favoriete keukens? Maar waarom kiezen als je het beste van twee werelden kan hebben?

COUSCOUS & CURRY! Mijn eigen catering is geboren. Authentieke gerechten, zoals mijn moeder bij ons thuis maakte, Indiase vrouwen voor hun man en kinderen maken. Ik voor mijn vrienden kookte en nu hopelijk ook jullie mag voorschotelen. Met veel aandacht en liefde klaargemaakt en dat proef je, hoe gek dat misschien ook klinkt.

Na jaren van twijfelen, vragen en de nodige obstakels, ben ik nu zekerder dan ooit. Ik heb mijn stoute schoenen aan. 
Wees welkom, in mijn keuken en mijn culinaire hart. Wees heel hartelijk welkom!